Sinds ik besloot om mijn eigen huis aan te passen aan een nieuw leven, zonder winkel aan mijn kont waar ik op gezette tijden moet zijn, of moet zorgen dat er iemand is, legde ik mijn leven genadeloos in handen van technische mannen. Misschien zijn er ook technische vrouwen die iets voor me kunnen betekenen, maar de zzp-ende dames in mijn netwerk hebben allemaal adviesbureau's, cateringbedrijven, schoonheidssalons of creatieve talenten. Maar niemand bouwt of verbouwt huizen.
Mannen dus.
Eerst een een vriend, die komt kijken wat er zo in zijn algemeenheid zou moeten, kunnen, gebeuren. Moeten volgens hem, kunnen volgens mij en dat dan nog gerelateerd aan mijn budget. Ik kan immers niet mijn hele spaargeld erdoorheen pompen want wellicht moet ik daar de komende tijd nog van leven.
De balk boven de garagepoort, waarachter ik een woonkeuken wil maken, is rot. De lappen hangen eraan en er zit een gat in waar mijn hand met gemak in kan, al pas ik ervoor hem erin te steken. In het dak van de garage zit een lek, want er zitten grote vochtplekken in de platen. Ik meen met mijn lekenoog gezien te hebben dat er een dakpan scheef ligt, maar ik ga niet de wijsneus uithangen, dank je de koekoek, ik ben getrouwd geweest. Ik luister en vraag. Dat dak zal eraf moeten,' mompelt hij en dan isoleren en ik zou meteen een dakraam nemen, hoe meer licht, hoe fijner. En die balk is rot.' Hij trekt wat stukken afdekhout van mijn garagebalk en werpt ze naast het perk op de oprit. Van hem krijg ik het telefoonnummer van iemand die me kan helpen een gat in het beton te zagen dat maakt dat mijn kelder toegankelijk wordt. dat zal als eerste moeten gebeuren.
De tweede is de man die beton kan zagen. Hij meet wat en schat wat, kruipt in mijn kelder en beslist. We spreken een datum af. Dat schiet lekker op. Hij werpt nog een blik op de garage. Hij denkt dat het dak er helemaal af moet, maar isoleren zou je aan de binnenkant kunnen doen, dat scheelt. 'Die balk is rot' zegt hij en steekt zijn hand in het gat. Hij trekt er wat stukken hout uit en gooit ze op de grond.
De derde is een kennis op weg naar vriend, die ontzettend handig is en dan wel geen elektra, water en daken doet, maar verder bijna alles kan wat er moet gebeuren. We bekijken het huis, de garagepoort en de lekkage in het dak. Hij opent boven een raampje waarvan ik niet eens wist dat het open kon, rommelt wat met de pannen, waarvan hij zegt dat er een scheef ligt en concludeert dat de lekkage nu eigenlijk opgelost moet zijn. 'Maar,' zegt hij, 'ik zou wel even een professioneel iemand naar het dak laten kijken om te zien hoe de algehele toestand is en wat er echt moet gebeuren. ken je niet iemand die daar verstand van heeft?' Hij steekt zijn hand in het gat van de balk. 'Deze kant is goed', zegt hij en klopt er eens flink op, 'maar deze kant is rot' hij trekt er wat plukjes hout uit en laat ze op de grond vallen.
'Weet jij iemand die mij met mijn dak kan helpen?' app ik een vage vriend die veel mensen kent. Hij noemt een bedrijf in een buurdorp dat ik met wat googelen ook wel gevonden had, maar ach.
Ik heb ze gebeld, ze komen volgende week kijken, ik wacht nog maar even met het vegen van mijn oprit.
