Bijna Thuis

Bijzonder dat er nog steeds mensen de Boekenwurm in komen die onder de indruk zijn van wat ze vinden, terwijl ik al maanden niet meer bij bestel en we de voorraad onder onze handen zien slinken. Nog twee zaterdagen en we gaan de Boekenwurm afbreken. De kasten worden weggehaald om bij mij thuis weer opgebouwd te worden. Dan kan ik eindelijk mijn huis gaan ordenen, na vijf maanden in een permanente verhuisstatus met bergen dozen en spullen zonder plek. Die bovendien zo moesten staan dat vitale onderdelen van het huishouden bereikbaar bleven, hier en daar geklust kon worden en ik überhaubt wel eens wat terug moest kunnen vinden. 'Dit is niet wonen,' zei iemand tegen me, 'dit is overleven.'
De winkel in de Mariastraat gaat dus een maandje dicht, want na die survival, ben ik aan vakantie toe. Daarna opent weekendwinkeltje Tabee. Een noodgreep omdat het bedrijf dat mijn huurcontract zou overnemen na 1 september, het niet gered heeft. De boeken verhuizen dus nog niet, maar krijgen een andere positie in een ander soort winkel, waar je behalve boeken ook andere cadeautjes kunt kopen. Vooral een dameswinkeltje, denk ik, met van die spulletjes waar ik voor de Boekenwurm nooit van in kon kopen, maar die ik erg leuk vind. Het is maar goed dat ik er zelf niet in ga staan, want ik ging vast teveel aanschaffen. Nou ja, we zien wel. Gelukkig valt de cadeautijd in de overbruggingsperiode.
Maar eerst Thuis.
Het dak zit erop, de verwarming is gedraaid, de haard is eruit en begin augustus rijd ik naar Twente in de hoop dat ik dan mijn tekening voor de kozijnen van de garage geregeld krijg. En lukt dat niet, dan heb ik een gezellige middag met vrienden. Ook fijn. Al zou het toch wel heel prettig zijn als het helemaal klaar is als ik in oktober Thuis voor Verhalen open.